აზროვნების სპეციფიურობა: აზროვნება არის თვალსაჩინო(კონკრეტული) და სიტუაციური. ცოდნის განზოგადება, სხვა სიტუაციაში გადატანა და აბსტრაგირება გართულებულია;
სწავლის ნელი
ტემპი: ესაჭიროებათ მრავალჯერადი გამეორება და დიდი დრო ჭირდება
მასალის, ინფორმაციის განმტკიცებას(მაგ. დასწავლილი მასალის გადმოცემის გაუმჯობესება
შესაძლებელია 3 თვის შემდეგ გამოვლინდეს;
ყურადღების კონცენტრაციის
დარღვევა: გართულებულია როგორც გარკვეულ აქტივობაში ჩართვა,ასევე
მომდინარე აქტივობიდან ახალ აქტივობაზე გადართვა;
მეტყველების განვითარების
დარღვევა: დამოკიდებულია გონებრივი განვითარების ხარისხზე და
შესაძლებელია გამოხატული იყოს არტიკულაციის დარღვევით, ლექსიკური მარაგის სიმწირით,
ენის სინტაქსური მხარისა და გაბმული მეტყველების
დარღვევით (ამბის მოყოლა) ან შესაძლებელია ძლიერი ჩამორჩენაც, რაც გამოიხატება მეტყველებით
კომუნიკაციის სრული დარღვევით;
მოტორული პრობლემები:
უჭირს ხელით ნატიფი მოძრაობების შესრულება,
რომელიც აუცილებელია კალმის, მაკრატლის, დანა-ჩანგლის ხმარებისათვის და შესაბამისად
ამ უნარების განვითარებაც დარღვეულია. გართულებულია თანმიმდევრული, რამდენიმე საფეხურისაგან
შემდგარი მოტორული აქტივობის შესრულება, დაგეგმვა და კონტროლი. რთულად ხდება თვითმომსახურების
ჩვევების (ჩაცმა-გახდა, ჭამა, ტუალეტი, დაბანა, ათვისებაც);
სოციალური ადაპტაციის
პრობლემები: მაგ. საზოგადოებრივი თავშეყრის ადგილას მოქცევის არ ცოდნა(მაღაზიაში, ტრანსპორტში,
თეატრში და ა. შ). ეს სირთულე განპირობებულია მეტყველების, ზოგადად კომუნიკაციის და
შემეცნებითი უნარების დარღვევით. შესაბამისად, სოციალური ჩვევების დაუფლება რთულად
და ხანგრძლივად მიმდინარეობს;
ემოციური მოუმწიფებლობა:
შესაძლოა ემოციების გამოხატვის ინტენსივობა იყოს ძალიან ძლიერი, დარღვეულია ემოციების
შეკავებისა და კონტროლის უნარი.
No comments:
Post a Comment